W ostatnich modele zarządzania zmieniają się w wyniku internacjonalizacji i jednoczesnego pojawiania się niepaństwowych, prywatnych podmiotów. Tradycyjne zarządzanie biznesem stoi obecnie w obliczu licznych wyzwań, które wymagają zdecydowanej odpowiedzi. Biznes ma obowiązek być siłą dobra na tym świecie, a temat zmian klimatycznych jest na szczycie porządku obrad wszystkich dyrektorów generalnych.
Sektor prywatny zatrudnia pracowników za pośrednictwem indywidualnych firm, korporacji lub innych agencji pozarządowych. Sektor prywatny jest częścią systemu gospodarczego kraju, którą zarządzają osoby prywatne i firmy, a nie rząd. Większość organizacji sektora prywatnego jest prowadzona z zamiarem osiągnięcia zysku. Zysk z organizacji sektora prywatnego przynosi korzyści właścicielom, udziałowcom i inwestorom. Podejście do wymaga redefinicji z powodu nadchodzących zmian klimatu. Firmy są narażone na ryzyko transformacji wynikające z reakcji społeczeństwa na zmiany klimatu, takie jak zmiany technologii, rynków i regulacji.
Konieczność zmian zarządzania wymuszają także kwestie środowiskowe. Pierwszym krokiem w tym kierunku był Protokół z Kioto wprowadzony w roku 1997. Nie wszyscy byli przychylni do tych zmian. Polityczne spory dotyczące dokładnych zasad korzystania z mechanizmów rynkowych stały się problematyczne. Brak powszechnej akceptacji i jasności oznacza, że takie wyłaniające się instytucje są wysoce podatne na naciski na zmiany. Firmy stosują praktykę organizacyjną, aby przewidywać korzyści, które mogą zostać osiągnięte w przyszłości. Firmy starają się zapobiegać podporządkowaniu się presji instytucjonalnej, na przykład poprzez przenoszenie działalności produkcyjnej do innych krajów.
Głównym instrumentem rynkowym przeciwdziałania zmianom klimatu jest handel emisjami”. Chociaż protokół z Kioto ustanowił mechanizmy rynkowe, międzynarodowe spory doprowadziły kraje do samodzielnego projektowania systemów handlu uprawnieniami do emisji, z różnymi rolami dla poszczególnych gałęzi przemysłu. Korporacje mogą przyjmować różne podejścia.
W odniesieniu do zmian klimatu widzimy problem globalny regulowany podejściem międzynarodowym, który jest wdrażany na poziomie lokalnym, krajowym lub regionalnym. Jednak różnorodność podejść przyjętych przez rządy może również uzasadniać bardziej wielonarodowe, krajowe lub regionalne podejście do radzenia sobie z istniejącymi różnicami i czerpania z nich korzyści. Byłoby to zgodne z różnymi realiami politycznymi, geograficznymi i gospodarczymi, które ukształtowały zachowanie rządów w tej kwestii.
Rozwój polityki w zakresie zmian klimatu przebiegał w dość nieuporządkowany sposób, w którym wiele różnych grup interesu, a przede wszystkim korporacje wielonarodowe, próbowało wpłynąć na ich dokładny kształt. W pewnym sensie takie podejścia mogą być postrzegane jako wkład w kształtowanie globalnego zarządzania zmianami klimatycznymi, których dokładne elementy zasługują na dalsze badania. Rola biznesu w walce ze zmianami klimatu jest ogromna i wymaga fundamentalnego przemyślenia.
